Lieve ouders, stakingen en lekker weer

Hoi lieve mensen,

Moet ik nog zeggen dat ik dit weer schrijf vanuit de Starbucks? Denk het niet hé (maar toch doe ik het hehe). Ik zit tegenover twee heeeele knappe jongens en ik vraag me af of ze nou gay zijn of niet, want ik hoorde net een kus maar ik zag het niet. In Nederland zou een kus tussen twee jongens meteen betekenen dat ze gay zijn, hier niet. Hier kust iedereen iedereen op de wang en het liefst honderd keer per dag. Kan ik best aan wennen. En aan die mega knappe Chilenen kan ik ook best wennen.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik m'n laatste blog schreef en er is veel gebeurd: m'n ouders zijn langs geweest (jeeeeej zó leuk!!), ik woon alweer een tijdje in m'n huis, ik heb alweer de nodige lessen (en stakingen) gehad en het weer is honderd keer beter!!

Papa en mama kwamen maandagavond 17 augustus aan in Santiago. Netjes op tijd als ik was (de bus had geen 1 minuut eerder moeten komen, jullie kennen me) stond ik ze op te wachten op de busterminal. Wat was het leuk en bijzonder om elkaar eindelijk weer te zien na 7 weken, en dat bijna aan de andere kant van de wereld!
De week is voorbij gevlogen en we hebben heel veel leuke dingen gedaan. Natuurlijk heb ik mijn huis laten zien, mijn universiteit en 'mijn' Starbucks. We hebben verschillende delen van Santiago leren kennen en dat kwam helaas omdat we van alles moesten regelen omdat papa's tas met paspoort was gestolen. Dus op naar de politie, ambassade etc. Maar dat mocht de pret niet drukken!! Ik had dinsdag vrij genomen om te helpen met dingen regelen (want dat was heeel hard nodig, ahum ahum haha) en ook vrijdag had ik vrij genomen, zodat we lekker drie dagen weg konden. We zijn donderdagmiddag tot en met zaterdagmiddag in Valparaíso geweest, een stad aan de kust met een hele grote en belangrijke haven. Valparaíso is heel mooi: de huizen zijn allemaal gekleurd en er is heel veel streetart. We hadden een heel mooi hostel en het allerleukste was dat we een huiskamer, keuken en badkamer voor onszelf hadden omdat de andere kamer niet verhuurd was. Helemaal top dus! We hebben het heeeeel erg naar ons zin gehad met z'n drieën en het was dus ook best lastig om afscheid van ze te nemen op het vliegveld. Toen ik vanuit Schiphol vertrok had ik helemaal niet het gevoel dat ik iedereen zo lang niet zou zien en dat besef was nu goed tot me door gedrongen, wat het afscheid moeilijk maakte. Ik had wel verwacht dat ik het lastig zou gaan vinden dus ik had 's middags afgesproken met een vriendin om ff m'n gedachten te verzetten. We hebben een heel mooie film gezien in de bioscoop, los 33 heet ie. Ging over de 33 mijnwerkers die enkele jaren geleden enkele maanden (!!!) vast hebben gezeten in de mijn in Chili. Heel indrukwekkend.

(Ik weet nog steeds niet of de knappe jongens tegenover me nou homo zijn of niet, irritant)

Met m'n colleges gaat 't nog steeds niet zo goed helaas. Ik snap de helft niet, al heb ik wel door dat ik één vak heeeeel interessant vind, want dat gaat over allemaal linkse revolutionaire bewegingen in Latijns-Amerika en dat ik het andere vak behoorlijk saai vind en er echt niets van snap. En m'n vak wat gekoppeld is aan het vrijwilligerswerk snap ik wel en is heel interessant! En morgen begint m'n werk, dus ik ben heeeel benieuwd. Deze week was een beetje een rare week, omdat er woensdag en donderdag ineens stakingen waren. Dat wordt natuurlijk heel goed gecommuniceerd, not. Woensdag stond ik voor een dichte deur en was er niemand en donderdag had ik maar even van te voren aan een compañera gevraagd of er college was en dat was dus niet het geval. Voordat ik kwam was mijn universidad 52 dagen in staking, maar deze duurde gelukkig maar 2 dagen. Stakingen zijn hier echt aan de orde van de dag. Een huisgenoot van mij heeft echter al 3 maanden geen colleges gehad. Het bestuur van zijn school is nog steeds het systeem wat is ingevoerd in de dictatuur van Pinochet!!! Wtf, dat is al meer dan 20 jaar geleden. Natuurlijk wil iedereen dat veranderd hebben, maar de rector niet want dat komt er meer democratie en gaat hij minder verdienen en dat wil hij niet. En zolang hij nee blijft zeggen, komt er geen oplossing en blijft de school in staking. Rare situatie dus.

Volgens mij ben ik honderd dingen vergeten, maar ik zal maar even over vandaag schrijven. Ik zit nu dus in de Starbucks en dit keer niet met de reden omdat het hier warmer is dan mijn huis, want het is buiten super warm!!!! Jeeeeeej eindelijk! Deze hele week zal het iets boven de 20 graden zijn. En dan te bedenken dat het winter is! Hoe warm is het dan wel niet in de zomer?! (De reden dat ik hier zit is dat ik de hele tijd geen Internet heb op m'n kamer -.-)
Vandaag ben ik met Marion, een vriendin uit Frankrijk die twee jaar heeft gestudeerd in Barcelona en dus meeega goed Spaans spreekt, naar een park in de bergen geweest waar we een paar uur gelopen hebben. Het was warm, zwaar maar zó mooi en leuk! Het was maar iets meer dan een uur reizen dus ik ga dit zeker vaker doen in het weekend. Heerlijk!

Dat was 'm weer voor vandaag! Hasta la pasta en tot de volgende keer!
xxxxxxxxxxxx Lisa

P.S. IK weet nog steeds niet of ze gay zijn.